– Salam alejkum. – wita ledwo człapiący starszy Pan siedzących we foyer gości.
– Salam alejkum. – odpowiadają niepewnie Hiszpanki.
– Alejkum salam. – zwraca się po raz kolejny przewodnik.
Tag: medyna
Wysiadamy z pociągu jakby kompletnie na innej planecie. Zaskakuje nas nowoczesność dworca. Podłoga hallu głównego wyłożona w całości w świecących płytkach koloru kawowego, marmurowego, i czarnego. Wysoko zawieszony zdobiony drewnem dach podpierany przez potężne filary, pośrodku których zwisa potężnych rozmiarów trzystopniowy, nowoczesny żyrandol. Jedynym elementem wskazującym na obecność arabskiej kultury jest kształt głównego wejścia pozostającego w formie bram prowadzących do starej medyny. Forma półkolista przypominająca kształtem dziurkę od klucza. Od strony zewnętrznej wejście łudząco przypomina medyńskie bramy. Zielono białej kolorystyki z drobnymi, charakterystycznymi wzorkami nie sposób pomylić z niczym innym. Szerokiemu deptakowi prowadzącemu wprost na plac z taksówkami uroku dodaje kilka trawników z porastającą je soczyście zieloną trawą, kilkoma palmami i innymi niskimi, rozłożystymi drzewkami. Gdzieniegdzie można zauważyć posadzone gęsto w skupiskach czerwone kwiaty.